Użytkowanie lasu jest działem gospodarki leśnej zajmującym się uzyskiwaniem z lasu różnorodnych płodów i surowców następnie przekształcanych w określone wyroby dostarczane odbiorcom.

Głównym przedmiotem użytkowania lasu jest drewno, którego coroczne pozyskanie odbywa się na podstawie obowiązującego Planu Urządzenia. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.

W naszym nadleśnictwie średniorocznie pozyskuje się ok 92 tys.m3 drewna. Surowiec pozyskiwany jest przede wszystkim w ramach cięć rębnych rębnią złożoną IVD. Rębnie te
w doskonały sposób umożliwiają spełnianie wszelkich potrzeb złożonych drzewostanów – począwszy od przygotowania do obsiewu nasion, poprzez naturalny obsiew, stworzenie dobrych warunków dla wzrostu i rozwoju młodych drzewek.

Drugim źródłem pozyskiwania drewna jest prowadzenie cięć pielęgnacyjnych, gdzie uzyskany surowiec jest niejako wynikiem prowadzonych zabiegów, głównie hodowlanych w lesie. Poprzez prowadzenie selekcji pozytywnej i negatywnej stwarza się optymalne warunki dla wzrostu lepszej, jakości drzew, kształtuje się odpowiedni mikroklimat lasu, popiera naturalną różnorodność drzew.

Trzecie źródło drewna w lesie to tzw. cięcia sanitarne, wynikające ze zdarzeń losowych w przyrodzie (śniegołomy, silnie wiejące wiatry, choroby), Pozyskanie drewna w takich przypadkach jest konieczne, aby podtrzymać las w dobrej kondycji zdrowotnej.